|
|
|
Ook in de Dhammayut-tempels buiten Thailand zelf werd op 29 januari 2010 de 150ste geboortedag van Ajahn Mun herdacht met 15 minuten stille meditatie, gewijd aan de wens tot vrede op de wereld. De foto toont enkele van de vrouwelijke deelnemers aan die dienst in een van de thaise tempels.
Waar de buitenlandse boeddhistische aanhang van deze vorm van het theravāda-boeddhisme zich veelal richt naar wijlen de monniken Ajahn Chah en Buddha-dasa bhikkhu, lijkt de aandacht van de Thai zelf zich toch vooral te concentreren op de persoon van Ajahn Mun, van wie weinig of geen in westerse talen beschikbare uitspraken bewaard zijn gebleven. Tha nissaro bhikkhu heeft er een drietal van online gezet; (kijk voor de moeilijke woorden in zijn glossary). Ze verklaren Boeddha's leer aan de hand van verhalen en voorbeelden. Drie hoewel lange teksten is voor de westerse mens, die telkens iets nieuws en oorspronkelijks eist te horen, niet genoeg. Ajahn Mun is daarom een Thai gebleven, in eerbiedige herinnering gehouden door de Thai.
Een van Ajahn Mun's uitspraken, die laten zien dat hij langs een van de grote rivieren in het gebied rondtrok, met zijn jaarlijkse overstromingen gevolgd door laagstand, volgt op de vraag van een supporter die best wel weet hoe de vork in de steel zit, maar het ten behoeve van anderen toch nog even onder woorden brengt. De supporter vraagt : "Komt het rijzen en dalen van de rivier / overeen met de Waarheid (van Boeddha's Leer)?"
Ajahn Mun's antwoord verwijst naar de realiteit van de dingen : "Je kan het voortdurend veranderen van de sankhāras niet verhelpen." (het is niet zelf, want ware het (bv. de kleur van mijn ogen) mijn zelf, dan was het van mij, en zou ik het kunnen veranderen.
De sankhāras zijn de samenstellende delen van lichaam en geest, zie de glossary.
Aan een dergelijke uitspraak zien we de geestesgesteldheid van de teruggetrokken levende cultivator: de dingen zijn wat ze zijn, er komt wat er komt, afhankelijk, vult Ajahn Mun aan, van ons karma. Daarbij moeten we ook in deze gedachtenlijn karma zien als zowel het samenstellende als het samengestelde, d.w.z. de geest, en dus ook het lichaam, die/dat gevormd wordt door gegevenheden uit het verleden, en zelf vormgeeft aan het heden, en dus ook aan wat er gaat komen, in die eindeloze kringloop die we samsāra noemen. Karma in de persoonlijke zin, d.w.z. in die van ons eigen lichaam en geest, is dus niet hetzelfde als "lot". Het is niet "niks aan te doen".
Ajahn Mun stond er om bekend dat hij het woord "hart" gebruikte waar andere, en zeker latere dharma-interpreten het woord mind verkozen (regel 14; ook hier, en hier, en hier - geen mind, geen gedachte). Hoe we het ook willen weergeven, er ontbreekt altijd iets aan die weergave. We hebben het dan ook niet voor niets over "intuïtief weten", pañña in Pāli, en prajña in zowel het klassieke als het hybride Sanskriet. Omdat dit weten niet objectief verifieerbaar is, zijn boeddhisten in het verleden en ook nog vandaag uiterst huiverig wanneer iemand beweert dit weten te bezitten; dan worden de ogen iets verder opengesperd, en wordt er nog nauwkeuriger toegekeken hoe zo'n pretendent zijn (zelden haar) leven inkleurt.
|
|
|
| |
|
|
|
Nieuws over Boeddhisme is een productie van White Jade River, Instituut voor Boeddhisme.
De paginas bestaan sinds december 2004.
| 
Stichting onder nummer 20138036.
|
| |
