■ Zo ging het tot veertig, vijftig jaar geleden: Als monniken al geld kregen, dan ging het in de gezamenlijke spaarpot voor bouw, reparaties en restauraties, én voor donaties aan mensen die het nodig hadden: schoolgeld, ziekenhuiskosten, leefgeld; wat binnenkwam ging er ook weer uit, en tellen was overbodig.
De burgerij in Zuid-Azië vond dat een goede oplossing: ze vertrouwden overheden niet.
Nu zijn we in een tijd waarin niemand meer wordt vertrouwd, de overheden niet, en "de tempel" niet. Althans, de laatsten worden door jaloerse overheden op de huid gezeten. Het is in een stad als Singapore al lang gebruikelijk dat tempels een sluitende jaarrekening moeten overlegen op straffe van sluiting van faciliteiten.
       De Nikkei, een site/krant die zich met financiën bezig houdt had een lang artikel over de nieuwe abt over een Jōdō-tempel in Tokyo, de Tsuki-dji Hongwan-dji. Op 13 december stak een Nikkei-redacteur de loftrompet over de voormalige bankier, nu abt, Yugen Yasunaga die tot zijn ontsteltenis had vastgesteld dat de tempel er geen boekhouding op na hield. Hij is een en ander gaan corrigeren, en nu gaat het beter, vinden de abt en de redacteur.