■ "For most of history, different religions and belief systems have coexisted more or less peacefully in China, so long as they do not threaten the stability and integrity of the state; the qualifier is vital to the understanding of religious tolerance in China", schrijft Wee Kek Koon in de SCMP van 28 september.

Hoewel bij zo'n statement de Tibetanen de stoom uit de oren komt, en anderen de auteur verwijten "voor China" te zijn (helemaal tegen de doctrine van de dag), klopt Wee Kek Koon in zoverre dat de verschillende chinese regimes uit het verleden levensbeschouwingen met rust lieten ― behalve wanneer de professionals "gebruikt" werden als gedwongen raadgevers. Dat het die levensbeschouwingen onderling zijn geweest die het van tijd tot tijd met elkaar aan de stok hadden, en daarbij de staatsmacht inzetten zoals de heilige moederkerk (het vroege katholicisme) in het verleden blijkbaar leger- en politie-eenheden kon inzetten om ketters te vervolgen, berechten, en bestraffen, dat weet Wee Kek maar al te goed; hij gaat er onder geciteerde alineas op door.

Dat het niet altijd koek en ei was weet Wee Kek ook wel. Hij schrijft: "While there were clashes involving religion in the history of China, the Chinese almost never fought over doctrinal differences within the same religion, or to impose one 'true' religion over others."

Wanneer hij het in een volgende alinea heeft over "the Yellow Turban Rebellion" en "the Taiping Rebellion" als voortkomend uit opstandige levensbeschouwelijk geïnspireerde groeperingen, vergeet hij de White Lotus Society⁽¹⁾ met zijn rebellie tegen het confucianistische regime, en de opstand van de "Boxers" (1898-1900) tegen de nefaste invloed van westerse mogendheden.
Er kunnen niet genoeg stemmen opgaan over onderlinge tolerantie; laat zoveel mogelijk burgers over de hele wereld hiervan overtuigd en doordrongen raken. Als Wee Kek Koon zouden er veel meer zijn. Hij eindigt zijn stuk met: "The Chinese are historically unfamiliar with the kind of religious conflicts triggered by the struggles between true believers and apostates, between the chosen and the unsaved." Het "chosen" is een duidelijke verwijzing naar de huidige israëlische regering met aan het hoofd iemand die, hoezeer wij ook ons best doen om religie en politiek uit elkaar te houden, de Torah en de Talmoed aangrijpt om massaslachtingen in Gaza en nu ook Libanon aan te laten richten en te verdedigen.

(1) "The White Lotus Society and the White Lotus Teachings", B.J. ter Haar, Leiden 1990 (zijn mening dat er "manichean scriptures" in de boeddhistische en daoïstische geschriften voorkomen, klopt niet voor zover het de boeddhistische canon aangaat. Van de daoïstische geschriften weet ondergetekende niets of maar zeer weinig. Zie ook de literatuur-pagina, The Golden Road)