Hij klaagt steen en been, zoals we dat gewend zijn van Srilankanen die daarvoor in eigen land ongetwijfeld een reden hebben.
De heer Wiira-ratna merkt op dat boeddhisme in drie europese landen een wettelijk erkende status heeft: Rusland, Oostenrijk, en België. (Geen jurist zijnd, en aangewezen op online-informatie is hier niet bekend of er in Nederland wetgeving bestaat rond religie en levensbeschouwing. Het zou kunnen dat dit niet het geval is.)
Hij betreurt het met name dat de boeddhistische houding naar dieren — "It is an Animal Rights Religion par excellence", daarmee
Norman Phelps citerend — zo weinig aandacht krijgt. (Wanneer de historische Boeddha op verschillende plaatsen "de leeuw onder de mensen" wordt genoemd, of wordt voorgesteld als wijze krachtige olifant, dan zien wij dat als een compliment, en wijzen de abramische religies die vergelijking ferm van de hand: we zijn toch geen beesten!)
Bij zo'n overweging schiet de herinnering aan de stichtster van de Partij voor de Dieren in gedachten. Bij terugkeer naar NL werd dat kennelijk hier en daar bekend. Ik ving haar schrik op: die niet hoor, ... té ...
Nu was ik dat toch al niet van plan, en heb ook niet op "haar" gestemd, in de jaren daarna. Of sindsdien het tij gekeerd is, is hier niet bekend. Hier en daar is de doodsangst toch wat geminderd, maar of dat ook zo is in de dierenbeschermingswereld? Geen idee.
Stichting onder nummer 20138036.