Long Love, Short Life
Deel 73 van het boek
Long Love, Short Life van de hand van de cambodjaanse auteur Ek Tha is door Khmer Times online gezet, en zal, zo lezen we, gevolgd worden door meer delen van dit werk dat herinneringen ophaalt aan de geschiedenis van de Khmer. Een en ander is voor de lezer die het engels voldoende machtig is.
Sri Lanka's geschiedenis met onderwijs
Hetzelfde geldt voor
dit artikel dat, na een boutade over Gotabaya Rajapaksa, verder gaat over het onderwijs op het eiland, van het "Kannangara report" uit 1943 tot vandaag, tot de naam Dhámmika Perera valt.
Osmose tussen civilisaties van India en China
Op 24 juli werd deel I van Lokesh Chandra's
artikelen-serie online gebracht door "Indian narrative". Titel: Osmose tussen twee oude civilisaties.
Lokesh Chandra, spedialist in de
vedische cultuur, heeft zich de afgelopen jaren veel en vaak gebogen over het boeddhisme. Hij heeft zich daarin gespecialiseerd in de verschijning van het boeddhisme in de Himalayas, en dat zorgt er voor dat lezers uit andere boeddhistische kringen nogal eens de wenkbrauwen zullen fronsen. Niettemin zal de tibetaanse diaspora blij zijn met zijn bestaan en bezig zijn.
Ik heb er eerder op gewezen dat India zich prettiger voelt bij boeddhisten die niet van eigen bodem zijn en daarmee niet in verband kunnen worden gebracht met het
jati-debat
Wanneer de heer Chandra in deel I van zijn artikelenserie meent dat een
"I am the Truth," d.w.z. "het eeuwige" door de woestijn schalde, dan heeft hij het over de vedische leer, niet over de boeddhistische, ook al heeft hij het in die bepaalde alinea over "het pad van de soetras." Die uitspraak stoelt op een legendarisch verhaal dat de heer Chandra had moeten bestuderen in plaats van af te gaan op verhalen vanuit de losse pols. Hij had de verschillende canonieke werken moeten raadplegen voordat hij zijn vanuit de verte gehoorde woorden opschreef. Had hij dat gedaan, dan had hij bijvoorbeeld de
Acharyabbhuttadhammasutta(1) geciteerd (PTS M.III. 122-123) en/of de tibetaanse canon (zie voetnoot) waar Boeddha vertelt wat er gebeurt wanneer een
bodhisatta geboren wordt:
"Ānanda, het moment waarop de Bodhisatta geboren is, staat hij stabiel op zijn twee voeten met het gezicht naar het noorden. Dan stapt hij zeven keer (satta-padan) naar voren. En terwijl men hem een wit zonnescherm boven het hoofd houdt kijkt hij beurtelings naar alle vier de windrichtingen en uit, als met het stemgeluid van een stier (āsabha - "lord of men"):
P.: "Ik ben de hoogste in de wereld" / Tib.: "Ik zal nirvāna bereiken."
P.: "Ik ben senior in de wereld" (= ik heb de top bereikt) / Tib.:"Ik zal de eerste onder de wezens zijn."
P.: "Ik primeer in deze wereld."
P.: "Dit mijn laatste geboren zijn." / Tib.: idem
P.: "Hierna is er geen wedergeboorte." / Tib.: "Ik zal de oceaan van het bestaan oversteken."
Voor de technische termen zijn geen equivalenten in westerse talen voorhanden; ze worden daarom al te gemakkelijk gelezen als onbescheiden grootspraak. Waar ze alle op neerkomen is dat de aanstaande Boeddha hier gezegd zou hebben dat hij het ultieme doel van de boeddhistische praktijk en filosofie in potentie al in zich heeft. Dat is een zekerheid die in deze levensbeschouwing gerealiseerd en uitgesproken mag worden — mits de spreker naar waarheid spreekt en niet pocht, want in het laatste geval valt hij t.z.t. in zijn eigen zwaard, om het zo te zeggen.
(1) Achárya - leraar, onderwijzer; abbhutta - wonderbarlijk; dhamma - leer; sutta - leerrede. Losweg vertaald met "Leerrede over de wonderbaarlijke en bijzonder vermogens/kwaliteiten".
Er zijn een paar van deze wonderbaarlijke vertellingen, onderandere ook in een tibetaans-khotanese versie die dan de "Bkail-Hgyur en Bstan-Hgyur" heet, in de versie die vertaald werd door Woodville Kookhill. Daar spreekt in potentie de dan al Boeddha telkens in een van de vier windrichtingen. In wezen is dat ook zo in de Pāli-versie, alleen wordt het daar niet expliciet gemaakt, en zijn er ook meer dan 4 regels.
Stichting onder nummer 20138036.