Uit het archief van www.buddha-dharma.nl
VIETNAMUBCV eb Hoa-Haomei 2020Het Hòa HàoIn Vietnam zijn zowel de Hòa Hào als de Unified Buddhist Church of Vietnam (UBCV) door de overheid "aangepakt". De eerste is hervormd, en de laatste werd zodanig geobstrueerd in zijn bestuursvorming dat ze, althans in Vietnam, uitgestorven lijkt.Over de Hòa Hào heeft Keat Gin Ooi een stuk opgenomen in zijn Southeast Asia: A Historical Encyclopedia; from Angkor Wat to East Timor (p. 603 e.v.). Zoals elders vinden we ook hier dat Huynh Phu So, de stichter van het Hòa Hào een eigen "boeddhistisch canoniek" werk heeft geschreven, de Sam Giang (Orakels). Wat we voor het lezen van het stuk in Keat Gin Ooi's boek niet wisten is dat Huynh Phu So voortborduurde op de indigene Buu Son Ky Huong-traditie die d'r ook een "Levende Boeddha" (formeel, in 't Tibetaans: rínpoche) op na hield. Over deze filosofie heeft Huynh Phu So wat boeddhisme gestrooid, zoals anderen dat ook doen, en heeft het gevestigd als een anti-monastieke beweging met de vier "Debts of Gratitude" (Vietn.: Tu An) die het chinese mahāyāna-boeddhisme ook kent: dankbaarheid jegens ouders en voorouders, jegens het Drievoudig Juweel (Boeddha, Dharma, Gemeenschap), jegens landgenoten en de mensheid, en jegens het vaderland. Dat heeft niet geholpen. De vietnamese overheid heeft het volumineuze Sam Giang (Orakels) met meer dan de helft ingekort — waarbij het deel over de onsterfelijkheid van Huynh Phu So alsmede zijn woorden over de politieke toestand van zijn land in de jaren voorafgaand aan 1947 zijn verdwenen. Onder die sterk gekrompen vlag, en onder toezicht van diezelfde overheid mag het Hòa Hào voortbestaan. En jaarlijks bij de herdenkingsdag voor de stichter krijgen ze bezoek van overheidsfunctionarissen die nog eens nadruk leggen op het dankbaarheid jegens de natie. Het naar de VS uitgeweken deel van het Hòa Hào bestaat anno 2020 nog, althans met een online presentie, hoewel er na 2010 geen activiteiten meer te melden lijken te zijn. mei 2020De UBCVIn 1977, toen de vietnamese overheid de religieuze bewegingen in het land onder nationale leiding wilde stellen, kwam de UBCV (Unified Buddhist Church of Vietnam) daar tegen in opstand. Ze wilden geen overheidsinmenging. Dit heeft er toe geleid dat de abt-leider Thich Huyen Quang in een 8 december 1978-proces werd veroordeeld en onder huisarest werd geplaatst, samen met zijn ondervoorzitter Thich Quang Do. De monnik Thich Don Hau, een voormalige overheidsambtenaar, heeft in deze episode een belangrijke rol gespeeld. Zachary Abuza heeft er aandacht aan besteed in zijn Renovating Politics in Contemporary Vietnam (p.193 e.v.). Bijvoorbeeld, de uitbundig gemediatiseerde zelfverbranding van de monnik Thich Dau Quang Do, in 1993, vond plaats voor de graftombe van Thich Don Hau.Een twitterbericht van 28 februari 2020 meldt het overlijden van Thich Quang Do, een dag eerder. De monnik's laatste verblijfplaats was Saigon. Hij werd 93, zo meldde het Vietnam Committee on Human Rights. Begin 2020 werd vanuit de VS gemeld dat een tempel, die waarschijnlijk de UBCV-lijn volgde was gesloten. (Oud-)bestuurders waren niet aanwezig voor commentaar. Verder nieuws over de UBCV kwam in februari 2020 vanuit Japan. Eind november 2023 bleek dat de UBCV in Vietnam nog bestond, ook al is ze nog steeds niet erkend. Een bericht gebracht door Radio Free Asia van 29 november deed verslag van de crematie van de opvolger van Thich Quang Do, de op 24 november 2023 overleden Thich Tue Sy die 81 jaar oud werd. Hij leefde in de zuidelijke provincie Dong Nai waar ook de crematie plaatsvond. Er was sprake van pogingen van plaatselijke overheidszijde om banieren neer te halen waarop het overlijden werd aangekondigd. Deze pogingen strandden onder fel protest van betrokkenen bij de Phat An Pagoda waar de overledene woonde. Tijdens de crematie werden bij de plaats waar de overlijdensceremonie plaatsvond wel alle voertuigen en monniken gefilmd, een dezer jaren bekende methode waarbij filmers denken dat dit een afschrikwekkende en intimiderende handeling is. |
|
