Waarom de pagoda oorspronkelijk negen lagen had heeft waarschijnlijk te maken met een connectie die opdrachtgevers en bouwers hebben willen maken tussen Maitreya, zijnde de Boeddha van de toekomst, en Amitābha Boeddha wiens "Pure Land" (Hybr. Sanskr.: sukhá-vati) negen divisies heeft, gaand van een plaats waar de doorsnee mens als eerste aankomt, tot aan de negende laag waar de verlichtten zich bevinden. We moeten ons dit voorstellen als een leerproces met verschillende stadia die soms alle negen doorlopen moeten worden, maar waar een enkeling de eerste stadia kan overslaan.
Peter H. Lee toont bovendien in zijn "Sourcebook of Korean Civilization" het belang van het cijfer negen wanneer hij wijst naar de stichter van de Koryǒ-dynastie die het Silla-rijk wilde overnemen. Het zou hem niet lukken, zo meende hij zelf, omdat Silla "Three Treasures" bezat: een 16 voet hoog beeld van Boeddha, de gordel van jade die de hemel (van de sjamanen?) aan koning Chinp'yǒng had geschonken, en de negen lagen hoge pagoda op het terrein van de op de koreaanse stoepa-pagina vermeldde Hwang-nyong-tempel. Hwang-njóng is dus niet de enige tempel geweest die een negen lagen pagoda bouwde. De aanwezigheid van deze drie cultuurgoederen moet voor de bevolking van het Silla-rijk zo belangrijk zijn geweest dat ze er hun leven voor over hadden om ze voor henzelf, dus voor het Sillarijk te behouden. Uiteindelijk zouden de verschillende koninkrijken op het schiereiland één natie worden, maar toen nog niet.
Begin twintigste eeuw werd de negen lagen hoge pagoda op het terrein van de Mireuk-sa teruggebracht tot 6 lagen waarbij de toenmalige japanse bezetter van Korea in 1915 de basis van de pagoda had willen verstevigen door er "tonnen cement" op te storten. Het cement is verwijderd, maar de zes lagen zijn zes lagen gebleven.
In een artikel voor de Korea Times van 22 januari 2021 herinnerde de heer Choe Chong-dae er aan hoe tijdens de oorlog met Japan soldaten uit dat land op grote schaal kunstvoorwerpen uit verschillende tempels haalden om die mee te nemen naar huis. Het waren dan, zo schrijft de heer Choe, een Brit en een Amerikaan, respectievelijk Ernest Bethel (1872-1909) en Homer Hulbert (1863-1949) die als eerste westerlingen deze roof aanhangig maakten met als gevolg dat Hulbert in 1918 een rede mocht houden tijdens de tweede Vredesconferentie van Den Haag. Daarmee kwam de zaak van teruggave van geroofde artefacten verder in het nieuws, en is er zowel vooruitgang geboekt als hier en daar stagnatie te betreuren — in het jaar 2021.
Een van de zaken die voorwerp zijn geworden van roof is de tien lagen hoge marmeren pagoda die tijdens de Goreyo-dynastie in 1348 werd gebouwd in de stad Gaeseong (Kaesong), nu in Noord-Korea. Na verloop van tijd werd het bouwwerk overgebracht naar de Gyeongcheon-tempel in Zuid-Korea, van waar het, zoals vermeld, tijdelijk naar Japan werd overgebracht. Sinds de teruggave staat het in de hal van het Nationale Museum, en zal, van marmer zijnd, ook in de Gyeongcheon wel nooit buiten hebben gestaan.
De heer Choe schrijft hoe die tien lagen verwijzen naar de
10 stadia van bodhisattvaschap.
Wat stijl betreft merkt hij op hoe de drie onderste lagen polygonaal zijn, zoals, schrijft hij, in een bepaald chinees karakter (dat niet meer als zodanig gebruikt wordt). Hij meent dat hier de invloed vanuit Mongolië en/of Tibet te bespeuren valt. Mongolië heeft tussen 1231 en 1259 twee keer geprobeerd Korea in te lijven. Daar is ook, en zelfs, vanuit de tempels weerstand tegen geboden. Dus lijkt het niet waarschijnlijk dat er honderd jaar later nog voldoende sympathie naar de buur van overzee was om hen te gedenken met een verwijzing naar hun schrift en symboliek. We moeten dan maar aannemen dat hier een chinese beīnvloeding zal zijn geweest, ook omdat er karakteristieken van het
Reine Land-, c.q. Jingtu-boeddhisme op aangebracht zijn.
De bovenste lagen van de pagoda vertonen dan weer rechte hoeken zoals dat ook elders in Korea valt waar te nemen. (de
oudste, indiase stoepas hebben een vierkante plaat waarop een ronde constructie staat.)
Op de buitenkant van deze marmeren pagoda zijn afbeeldingen van Boeddha(s), bodhisattvas en de
vier Hemelse Koningen (catur maha raja) te zien, en ook episodes uit het chinees-boeddhistische verhaal dat bekend is komen te staan als "de Reis naar het Westen" (als zodanig niet of weinig bekend in Mongolië en Tibet).
