■ Op 28 maart viert het theravāda van Sri Lanka Medin Poya (SL: poya= P./Skr.: pū[d]ja). Vorig jaar had The Island een artikel over deze dag van herdenking. Nadat Siddhàrtha leerling was geweest van een aantal asceten, die hij na enige tijd verliet omdat hun filosofie en praktijk niet naar het doel van verlichting leidden, en hij, uiteindelijk alleen, Ontwaken had bereikt onder de bodhiboom te Bodhgaya, duurde het nog zeven jaar voordat hij richting geboortestreek trok. Dit nadat iemand hem had verteld dat zijn vader stervende was. Na de levensfilosofie van zijn zoon aangehoord hebbend bereikte de oude koning kort voor zijn overlijden het eerste van vier stadia naar verlichting, het stadium van sotápanna in het Pāli.

Belangrijker nog was dat in die dagen Boeddha's tante en min vergunning kreeg om met de monniken mee op te trekken, terug richting boorden van de Ganges. Uiteindelijk, nadat Boeddha die het moeilijke leven langs de weg als geen ander kende, drie keer had geweigerd haar monniksschap te verlenen, stemde hij toch toe waarop Pa[d]jápati, of in Hybr.Skr. Pra[d]jápati met honderden andere vrouwen intrad. Ook Siddhartha's voormalige echtgenote Yasódhara, en zijn zoon Ráhula voegden zich bij de monialen-groeperingen hoewel niet dicht in Boeddha's gezelschap, dit teneinde geroddel te voorkomen. Boeddha zou na de intrede van de vrouwen hen ook nooit meer persoonlijk onderricht geven, om precies dezelfde reden. Dat heeft "de concurrentie" er niet van weerhouden om hem toch aan te wijzen als iemand die het celibaat aan zijn laars lapte. Het leven van een van de daarbij geviseerde vrouwen werd daarbij opgeofferd, zo gebiologeerd als de verschillende maatschappijen zijn door het thema voortplanting en wat daar aan voorafgaat.

Met dit intreden van de vrouwen zijn de vier sanghas (gemeenschappen) ontstaan: de monniken, de vrouwelijke monialen, de leken-mannen, en de leken-vrouwen. Ze vormen een hecht verband waarin iedere groep zo zijn/haar taak heeft. De eerste twee geven de Leer (P.: dhamma-dana, resp. Hybr.Skr.: dharma-dana) en de laatste geven de mogelijkheid tot bestaan van de monialen-ordes, simpelweg dana genoemd.
Zo is het dan ook dat de aziatische boeddhist zich ontheemd voelt wanneer er geen mannelijke en/of vrouwelijke monniken in de buurt zijn, in flagrante tegenstelling tot het grootste deel van de westerse wereld waar men is opgevoed met wetgeving rond landloperij en bedelarij die in Nederland in 1891 werd neergelegd, maar die in een of andere vorm eveneens geldt voor veel andere europese landen. De in meerderheid rooms-katholieke naties met een traditie van rondtrekkende monniken maken daar hier en daar een uitzondering op. We wijzen daarbij op een bekend, zoniet beroemd gebleven priester-dichter als François Villon. En omdat de religies die in het westen bekend zijn geraakt uitsluitend betrekking hebben op de moraliteit, en niet op wat ook wel de science of the mind wordt genoemd — de levensbeschouwingen die op het indiase continent zijn ontstaan, zien ze over het algemeen ook de vertegenwoordigers van die laatste filosofie-praktijk, het boeddhisme (en de overige stromingen die in (groot-)India voorkomen), als een Fremdkörper, iets van de anderen, niet iets van of voor "ons", uitzonderingen daargelaten.