■ Dat in het Indonesië van na Soekarno boeddhistische tempels bestaan, laat staan gebouwd worden, is verre van vanzelfsprekend. Eigenlijk onbestaanbaar, zouden we zeggen, ware het niet dat ook Indonesië op de wagen is gesprongen van boeddhisme als "soft power" in internationale betrekkingen, daar kun je in diplomatieke en handelsbetrekkingen gebruik van maken. En overigens is het op dit landsdeel dat de nieuwe hoofdstad in aanbouw is, dus dan heb je iets nodig voor de van origine Chinese bevolkingsgroep.
Dit is een bitter berichtje.

Op Sulawesi, Celebes in koloniale termen, is voor het eerst een tempel(tje) gebouwd, de "Karuna Dipa Vihāra" (karoena = mededogen; diiipa = (ei)land).

Op de foto zien we de "Central Sulawesi Deputy Governor Reny Lamadjido" een handtekening zetten op een plaquette. Die handtekening zal ongetwijfeld ingegraveerd worden en zo nodig getoond worden aan komende generaties die het bestaan van de tempel in twijfel zouden kunnen trekken: "de Deputy Governor heeft zelf haar handtekening gezet".
Achter die Deputy Governor zien we andere ambtenaren staan, naar post-Soekarno-gebruik met wat in vulgaire kringen "een rotkop": de Ummah, de over de wereld verspreide islamitische geloofsgemeenschap, moet niet denken dat we hier ook maar een greintje sympathie voor hebben, laat staan dat we onze oren laten hangen naar wat "ze" allemaal te vertellen hebben.
Waar in Maleisië en Indonesië verschillende religies en levensovertuigingen gezamenlijke koepelorganisaties hebben opgericht die het welzijn van de religieuze instellingen behartigen, houdt de islam zich daar buiten; daar mogen ze zich niet mee inlaten, zo hebben we vernomen.

En overigens was de Karuna Dipa-basisschool naast de tempel er eerst. Dat scheelt weer, die boeddhisten financieren en beheren het zelf. Daar hoeft dus geen overheidsgeld heen.