|
|
In de buurt van het Zuid-Thaise Surat Tha ni heeft een groep bezoekers op de tempelterreinen van wat Palilaik een uit zandsteen gehouwen pot gevonden waarvan in eerste instantie wordt aangenomen dat deze stamt uit de jaren van het Sri-vijáya-rijk in Indonesië, met een filiaal in Zuid-Thailand.
Verslaggever Supapóng Chaolán van de Bangkok Post had het over "een zandsteen".
Voor zover we het hier kunnen zien kan dit een pot zijn geweest waarin ingrediënten voor de keuken werden fijngestampt. →
|
Aan de fraaie foto die Thai.News liet zien, kunnen we opmaken dat we hier te maken hebben met het terrein van een eertijds hindu-heiligdom met, gezien de belangrijkste figuur boven het tempelportaal, een verering voor de hindugod Vishnu. Althans, daar lijkt het op.
De boeddhistische naam Wat Pali-laik moet later aan het complex gegeven zijn.
|
In een Nippon.com-artikel van 10 juni werd het werk besproken van de fotograaf Muda Tomohiro. We leren uit het artikel dat het fotograferen van gebouwen met religieuze bestemming, en de inhoud daarvan een groot deel van zijn werk uitmaakt.
Een van de mooiste foto's die de krant toonde was die van de arhat Mujaku (spr.: moe-djaa-koe) die in Japan te boek staat als een bodhisattva, namelijk Āsanga (spr.: aasanga; g als in 'good').
|
|
Al jaren wordt er onderzoek gedaan naar de restanten van de japanse Yōfuku-[d]ji waarvan de bouwheer Minamoto no Yoritomo is geweest. Het precieze jaar waarop het gebouw in vlammen opging lazen we in een artikel in Nippon.com: 1405.
Beetje bij beetje worden ontdekkingen gedaan die iets meer zeggen over de architectuur en de betekenis van het gebouw. Onder wat er als een van de laatste voorwerpen naar boven kwam is de hier getoonde "oni-gawara", zo'n dakversiering waarover meer wordt verteld in dit blog. →
|
Vastgesteld is nu, althans men is het er over eens, dat er drie centrale hallen waren, de "Nikai-dō" in het centrum (voor Sakyamuni Boeddha), de "Amida-dō" aan de zuidkant, en de "Yakushi-dō" (Helende Boeddha) langs de noordflank.
|
Overgenomen uit de New York Times had Art Daily op 14 juni een bericht over vandalisme. De woningen van de joodse directeur en bestuursleden van het Brooklyn Museum waren besmeurd met rode verf en graffiti, en buiten het appartementengebouw waar Anne Pasternak woont was een doek opgehangen met de term "wit-suprematistische zionist". "White supremacist" is een nieuwe term voor de oude inhoud van bv. apartheid, "communitarisme" in het Frans, vandaag in dat land gebruikt door bijna alle politieke stromingen wanneer ze het over elkaar, de concurrentie, hebben.
Het Brooklyn Museum herbergt een flinke collectie kunst uit de Himalayas zoals op bijgaande foto is te zien.
|
|
De meest beknopte beschrijving van het Cambodjaanse Bat Chum vinden we op een LinkedIn-pagina: "Bat Chum, een kleine tempel, werd gebouwd door Ka vindra-rimáthana, een geleerde boeddhistische onderwijzer-monnik (minister) van de Khmer-koning Ra [d]jendra-várman, en dit midden 10e eeuw. Het staat ca 400 m van Srah Srang op het Angkor-complex. ... Het bestaat uit drie in lijn geplaatste bakstenen torens die vandaag in slechte staat verkeren."
Wikipedia lijkt de bron voor de woorden van Sokha Chun, tenzij hij de schrijver van beide informatiebronnen is.
Ook de Khmer Times herhaalt die woorden in een artikel waarin overigens wordt verteld dat door de nationale archeologische dienst (ANA) een "vijfde fase" restauratiewerkzaamheden is opgestart. →
|
Let op het eind van het artikel waarin wordt verwezen naar een opschrift op een van de bouwwerken waarin staat dat olifanten niet over de dijken (rond de aangelegde waterpartijen) mogen lopen. De dieren worden in dat bericht "dijkenbrekers" genoemd.
"Bat" is overigens een verbastering van wat.
|
Kong Wai Yeng schreef op 26 juni dat in de maleisische staat Kedáh, in Bukit Chorás, ten noorden van de Gunung (berg) Jerai (djerái), archeologisch werk is verricht waarbij een "levensgroot boeddhabeeld" is opgegraven, in de meditatie-houding gezeten.
Hier is een team aan het werk geweest van de Universiti Sains (sains = science).
Het beeld wordt gedateerd op de 7e/8e eeuw, en zou dus een eeuw eerder gemaakt zijn dan de aanvang van de bouw van de Borobudur op Java.
Naast het beeld zijn "sanskriet-inscripties" blootgelegd waarin telkens de "sagaramatipariprocha mantra" (1) voorkomt. De "mantra" wordt in het krantenartikel beschreven als "verhalen over Boeddha's Leer die verband houden met concepten van ledigheid, en "causaliteit", c.q. voorwaarden en condities. In strikte zin is dat onjuist. Wat hier als mantra is geïnterpreteerd zal op zijn best een verwijzing zijn naar op schrift gestelde verhandelingen, of de titel van een verhandeling, teksten die in de tempel van die tijd de basis zullen hebben gevormd van de cultivering aldaar.
Het is heel aannemelijk dat hier een andere, zeg maar concurrerende filosofie en praktijklijn werd gevolgd dan op het terrein van de meer bekende site Bujang (boe-djàng), ook in de staat Kedah, ook niet ver van de kust waardoor scheepvarenden →
|
vanuit Thailand en Indonesië al gemakkelijk gekozen kunnen hebben voor de lieflijke, en vergelijkenderwijs iets koelere landelijke omgeving.
(1) De titel "sagaramatipariprocha", moet zijn: "sagaramatiparipriccha" betekent "Vragen omtrent (paripriccha) de zee aan kennis die een en ongedeeld is (Sāgaramati)". Sāgara-mati is een aanduiding voor Manjushri bodhisattva. Zie voor de termen ook Franklin Edgerton's "Buddhist Hybrid Sanskrit".
De teamleider Dr Nasha Rodziadi Khaw blokkeerde de vriendelijk toegezonden correctie. Als je die kop op de foto ziet, dan weet je al genoeg. Op hetzelfde moment kwamen de herinneringen boven aan de moslim-bumiputra van zijn land, een van hen zag me het liefst ter dood veroordeeld. Zo is dat land; en wanneer je zegt dat je bij het verlaten ervan niets mist, en ook niet terug hoeft, dan kijken ze gekwatst.
|
|
|
| |
|
|
|
Nieuws over Boeddhisme is een productie van White Jade River, Instituut voor Boeddhisme.
De paginas bestaan sinds december 2004.
| 
Stichting onder nummer 20138036.
|
| |
