|
|
The Conversation
kondigde een tentoonstelling in The British Museum aan. De tentoonstelling heeft als titel "Ancient India, Living Traditions".
In die tentoonstelling worden stukken getoond uit het culturele erfgoed van het hinduïsme, het boeddhisme, en het jaïnisme. Het thema van de tentoonstelling is "religieuze identiteit en onderlinge relaties".
In tegenstelling tot wat de norm is geworden, wordt er onderandere een beeld getoond dat we met strak langs het lichaam hangende armen eerder tot het jaïnisme zouden rekenen, ware het niet dat we hier Boeddha zien tijdens de eerste weken na zijn Ontwaken tijdens welke hij onderandere, zittend op een mini-eilandje, beschermd werd door Muca-linda (moedzja-lienda), de slang die zijn brede — volgens de legende 7-koppige — hoofd boven Boeddha houdt om hem te beschermen tegen storm en regen.
|
|
In een BBC-artikel is sprake van archeologisch onderzoek in de Indiase deelstaat Tamil Nadu.
Tot nu toe, zo werd opgemerkt, ging men er van uit dat de schriftsoort het brahmi ontstond tijdens de regeerperiode van Asoka (of Ashoka of Ashok) en dat die manier van schrijven vanuit het noorden naar het zuiden van het land was gemigreerd, als het ware.
Met de vondst van een Tamilvariant van het Brahmi, in putten te Keeladi (spr.: kii-laa-di) die ouder zijn dan de tijd van Asoka, wordt nu gesteld dat het Zuid-Indiase "Tamil-brahmi" ouder is dan het Noord-Indiase "Asoka-brahmi".
Nu we middenin de komkommertijd zitten werd deze ontdekking begin augustus gepresenteerd alsof het iets volstrekt nieuws was. In 2019 echter, zie foto, deed Stories of TM al verslag van deze bevindingen. In een onderzoekscentrum in Florida werd vastgesteld dat de potscherven met "Tamil-brahmi" drie eeuwen ouder zijn dan vondsten uit het noorden. →
|
Het is mogelijk dat er tot nu toe debat is geweest over de vraag of de Tamil-inscripties "brahmi" genoemd moeten worden. Die vraag wordt dan nu pas op grote(re) schaal met ja beantwoord.
|
Sarnath, en meer bepaald het Hertenpark waar Boeddha zijn eerste officiële leerrede hield is door toeristische en archeologische diensten van India aangeboden voor de werelderfgoedlijst van de Unesco.
verder
|
|
Omdat deze pagina wat lang zou worden, en omdat een van de aangeboden afbeeldingen wat groter moet zijn dan hier mogelijk is, is de lezer uitgenodigd naar
pagina 33
te gaan. →
|
Daar is de aankondiging van een tentoonstelling in het Amerikaanse Cincinatti waar het plaatselijke museum tot medio januari alles wat ze op Aziatisch gebied hebben bij elkaar hebben gezet en gehangen.
|
Hoewel een van China's voorposten nog medio augustus riep dat chips en AI alleen voor praktische doeleinden gebruikt moeten worden, d.w.z. in de maakindustrie, hebben een vijftal onderzoekers uit zijn land zich met behulp van de nieuwste apparatuur geworpen op de "spatial development of Buddhist temples in Xiamen". Het abstract van hun werk werd online gezet in een recent nummer van
Nature.
Hun conclusie is dat "Buddhist temples in Xiamen can be categorised into five types: temples, rock caves, nunnery halls and monastic residences, monk-inhabited shrines, and cloisters."
Welwel!
Schrijf het niettemin niet af, het stuk staat bomvol historische en andere informatie die we overigens niet aantreffen in engels-, frans-, of duitstalige literatuur.
|
|
Nog maar eens herhalen: ooit was een mevrouwtje boos op van die Tibetaanse monniken die haar geen toegang gaven tot hun bibliotheek. Er aan gewend dat alle boeken ter wereld geschreven, gedrukt, en gebonden zijn zoals "bij ons", was ze van mening dat die kwaaie pieren haar informatie wilden onthouden.
Een mooi artikel in Archaeology laat zien hoe langs de oostflank van Nederland en Vlaanderen "boeken" gemaakt worden. Het zijn heel vaak, maar niet altijd, "scrolls", opgerold materiaal voorzien van teksten in schriftsoorten van bij hun.
In Berlijn zijn ze er in geslaagd zo'n scroll te lezen zonder het fragiele materiaal uit te pakken en uit te rollen. Ze hebben er "Synchrotron tomography" voor gebruikt zegt het abstract op
Science Direct, maar kwamen dan toch ook weer niet veel verder dan de constatering dat het hier gaat om
dharanī (toel. bij tkst. 65), en dat het Tibetaanse tekstje "Om Mani Padme Hum" is geschreven in "het Sanskriet" — zo staat het er,
Brahmi voor zover van hieruit waargenomen kan worden.
|
Waar Singapore in augustus 60 werd, vierde Zuid-Korea in die maand de dag waarop 80 jaar geleden de bevrijding werd gevierd. Het Korean Cultural Centre UK, dus in het Verenigd Koninkrijk, vierde dit feit met een tentoonstelling onder de naam "AI and Korean Heritage. Endless Bonds".
Een met digitale middelen herschapen processie waarop de vorst Jeongjo (ongev.: djongdjo) in 1795 opstapt richting de tombe van zijn vader in Hwaseong is voor zover de herinnering reikt al een tiental jaren oud, en doorgaans te zien in Korea's hoofdstad Seoul.
De begeleidende foto in Art Daily van 20 augustus toont een vitrine waarin het boek "A Journey of Soul" wordt getoond dat wellicht, we weten het niet, gedigitaliseerd is."
Overigens houdt het Koreaanse boeddhisme stijf en strak vast aan het woord "soul" waarover op deze en deze paginas iets verteld wordt.
Deze bron zegt dat "in de Koreaanse traditie wordt aangenomen dat de ziel (soul) onsterfelijk is, en slechts (merely) delen van het overleden lichaam (betreft), meer dan het sterven op zich." →
|
Hij voegt er aan toe dat het Koreaanse boeddhisme spaarzaam toegeeft aan overlijdensriten gericht op die ziel. De bron kwam naar voren bij het zoeken naar de combinatie confucianism + soul.
We moeten echter constateren dat "soul" vandaag op ieders lip is, in Korea, in boeddhistische kringen. En we moeten er ook van uitgaan dat ze hierin gestimuleerd worden door woord en geschrift vanuit de kerken.
|
De galerie Ronin in New York bestaat 50 jaar. Ter gelegenheid daarvan hebben ze een tentoonstelling gemaakt met de naam: " Modern Perspectives: Woodblock Prints from the 20th Century".
De tentoonstelling van wat ukiyo-e wordt genoemd ("ontwerpen, snijden, drukken, en uitgeven" zegt de tekst) blijft een jaar lang te zien.
De foto toont een werk van de hier best wel bewonderde Hasui Kawase. Hij maakte een van die prenten waarop mensen bij een tempel staan, er voor op de tram staan te wachten, of er aan voorbij trekken. Deze blokdruk toont de Tenno-[d]ji te Osaka, gemaakt in 1927.
|
|
|
Twee Indiase volgelingen van Nyingma-meesters uit de Himalayas,
Yogi Prabódha Jnana (ñana) en Yogini Abháya Devi hebben een heel mooi blog gemaakt over het boeddhisme uit de oudheid van de plaats Naga-pàttinam in Tamil Nadu.
Dat ter inleiding van een artikel in
de Times of India waarin te lezen is dat de archeologische dienst van de deelstaat aan de landelijke archeologische dienst permissie had gevraagd om opgravingen te gaan doen op 7 sites. Een van die sites is een eertijds vihāra aan de "Chola-haven" in genoemde plaats. →
|
Ter verduidelijking, de Chola was een van de dynastieën die ooit over Zuid-India, en een tijdje over Sri Lanka heersten.
Er is sprake van samenwerking met een museum uit de VS, en er wordt gewezen naar de link met het Sumatra van de Sri-vijaya-periode (spr.: vie djaa ja).
In die periode, zo lazen we, was het "Sri Mara Vijaya-ttúnga-várman die de bouwheer was van de vihāra die daar in naam van zijn vader werd neergezet.
|
|
|
| |
|
|
|
Nieuws over Boeddhisme is een productie van White Jade River, Instituut voor Boeddhisme.
De paginas bestaan sinds december 2004.
| 
Stichting onder nummer 20138036.
|
| |
