■ Een "Ambedkarite jurist", zo noemt The Leaflet van 24 november hem. Genoemde jurist heeft het nationale hoofd van Justitie, de Chief Justice of India (CJI) bedankt dat hij toegestaan heeft dat een beeld van Ambedkar, de schrijver van de Grondwet, op het terrein van het Hooggerechtshof geplaatst mocht worden.
Uit de laatstgegeven doorklik kan de lezer opmaken dat er al eerder een standbeeld van Ambedkar in het gebouw van het Hooggerechtshof werd geplaatst, maar deze keer staat er dan een buiten, in het zicht van iedereen die voorbij komt.
Wat hier "Ambedkarite" wordt genoemd, noemen de "Ambedkarite" zelf náva-yāna, de nieuwe stroming.
De "Chief Justice" zei er bij die gelegenheid wat van, zo meldde Bar and Bench van 27 november.

■ In India werd begin november gewaarschuwd tegen de activiteiten van gebedsgenezer Paul Dhina-karan. Op bezoek in de deelstaat Arunachal Pradèsh vertoonde hij zijn kunsten in de aanwezigheid van de deelstaat-premier Pema Khandu en een aantal van diens ministers.
Pema Khandu is althans in naam boeddhist, maar zal in de vaak lakse houding in onze kringen geen bezwaar hebben gezien in aanwezigheid bij wat op alle vlakken problematisch is. Alles in het licht van tolerantie. Je hoeft echter bijvoorbeeld geen volks-daoïstiche tempel te bezoeken om hen toch de ruimte te laten voor hun kunsten en opvattingen. Daar hebben ze ons niet voor nodig.

■ India Today van 24 november kondigde een "peace rally" aan georganiseerd door het "All India Buddhist Forum", en wel de afdeling uit Sikkim. Op 26 en 27 november kwamen de deelnemers in Bodhgaya bijeen (foto rechtsboven op deze pagina). Het thema was de zorg over de samenstelling van het bestuur over het tempelcomplex, het Buddhagaya Temple Management Committee (BTMC). Slecht 4 van de 9 bestuursleden zijn op dit moment boeddhist, dat is minder dan ooit werd afgesproken.
Als aanvulling: min of meer oorspronkelijk, na het optreden van Dharmapāla, was de afspraak dat het bestuur zou bestaan uit boeddhisten met als voorzitter de hindu-priester die formeel eigenaar van niet alleen de hindu-mandir ter plaatse is, maar van het hele terrein, plus een buitenstaander als tweede in lijn. Enkele jaren geleden was dat een rechter uit de deelstaat. Met maximaal deze twee buitenstaanders zou het bestuur uit boeddhisten bestaan, die in welke samenstelling dan ook de overgrote meerderheid zouden vormen.
Het is niet onmogelijk dat de oorspronkelijke monniken-bestuurders hebben ingestemd met een verordening die op dat punt niet helder genoeg was geformuleerd.
       Het BTMC-nieuws kwam een paar dagen voor de ondergenoemde IBC-vergadering. Het is mogelijk dat de BTMC-monniken hoopten dat hun punt daar op de agenda zou komen. Indien dat zo is, dan is dat een verkeerde inschatting geweest: een door de indiase overheid ingesteld overkoepelend orgaan zal nooit een loskoppelen van boeddhistische (en hindu-)tempels ook maar willen overwegen, laat staan op de agenda van de IBC plaatsen. (In eerste instantie werd ondergetekende op de verzendlijst van IBC persberichten geplaatst. Ze moeten er achter zijn gekomen dat hier geen man aan het klavier zit, de inkomende post bevatte na verloop van 1 of 2 jaar geen IBC-berichten meer.)

■ Op 29 november meldde Aanchal Kumari van The Print dat de International Buddhist Confederation (IBC) een tweedaagse aan het houden was waarbij bestuurders gekozen zouden worden. Op de foto, waarvan we moeten aannemen dat deze tijdens deze dagen was genomen, zien we vooral monialen uit de Himalaya-stromingen, een enkele gele pij van een oost-aziatische (Chinese, Vietnamese) monnik, en een paar oranje pijen van theravāda-monniken. Het grijs van koreaanse monniken valt op die foto niet te ontwaren.
De bijeenkomst koos (dus) Shartse Khensur Jangchup Choeden Rinpoche (rinpoche is een titel) uit de indiase deelstaat Himachal Pradèsh tot secretaris-generaal.
De IBC is een door het indiase ministerie van cultuur in het leven geroepen orgaan met hoofdzetel in Delhi.
India zijnd zien we dat hier geen vrouwen aan de besprekingen deelnemen, gewend als men in dat land is aan hindu-professionals (sadhus, pandits, āchāryas, swamis, gurus etc.) die met uitzondering van twee op de voorgrond geschoven predikende vrouwen louter uit mannen bestaat. Dat kan verdedigd worden tegen zowel de achtergrond van de levenswijze die (een deel van) deze mannen gekozen hebben, als met in gedachten dat India niet altijd veilig is (geweest) voor alleenstaande vrouwen. We kennen de uitspraak van Boeddha: een huis zonder man is als een huis waarvan de deuren wagenwijd open staan. Hij had daarbij geen opinie over al dan niet gehuwd zijn, maar kende wel zijn niet altijd brave pappenheimers.