Deze Japanse monnik werd op zijn 16e monnik in de Todai-ji in Nara. Daar kreeg hij de naam (zo'n naam wordt gegeven, niet genomen) Myoe-bo Joben. Een jaar later, in 1216, schonk keizer Gotoba hem een stuk land waarop de jonge monnik de Kozan-ji bouwde. Dat zou zijn thuishaven blijven. Vanaf zijn 36e kwam hij bekend te staan als Myōe Kōben, en mogelijk was dat vanwege een wijziging in zijn praktijk van het shingon (shingonshū), de traditie van "het ware woord": (Jap.:) shingon, (Chin.:) zhenyan, (Skr.:) mantra, naar althans de filosofie van het kegon (kegonshū).

Myōe Kōben ging een praktijklijn aanhangen waarin hij zijn dromen centraal stelde, deze probeerde te onthouden, ze opschreef, en op basis van eerdere dromen nieuwe dromen koos om die nacht eens te dromen(!?)
Raymond Lam heeft een opmerkelijk lucide artikel geschreven waarin gesproken wordt over deze vooral in Himalayas voorkomende praktijk, met uitschietertjes naar de Koreaanse monnik Uisang — die een beetje lastig werd gevallen door een droomstertje met de titel "dragon girl" — en naar onze Myōe Kōben. Het is voor de lezers die het Engels niet zo machtig zijn de moeite waard om dit artikel even door de vertaalmachine te halen.