Met andere woorden, als 't tijd is, is het tijd.
Maar        anderzijds       vormen zich in het voorjaar "setjes" die al dan niet met elkaar overleggen of ze een boterbriefje zullen gaan halen. Dat ook? Anderhalve meter?

■ Mormonen in China

Waterkrachtcentrale in Tibet, en bosbranden in het zuidoosten

■ Damian Hirst's "For the Love of God" een platina doodshoofd met daarop geplakt 8.601 diamantjes, heeft hij van de markt moeten halen. Niemand wilde het kopen. Het werd te weinig kunst en te veel decoratie gevonden, en ook een bitje diere (beetje duur).
Met zijn regenboog van vlindervleugels — hij heeft ze getekend, 't zijn geen echte — zal het misschien iets beter gaan, niet iedereen denkt na over de productie van zo'n werk. Deze vleugeltjesregenboog kan tegen een bedrag van Damian's website gedownload worden om dan te tonen aan de buren en voorbijgangers: wij houden van het NHS en zijn staf (de britse nationale gezondheidsdienst). De opbrengst gaat naar diezelfde NHS.
Dat werd gemeld op 21 april. Of het op 1 mei nog relevant is, zal afhangen van het "gesloten" blijven of "openen" van de britse economie en het maatschappelijke leven.

■ India Blooms bracht op 17 april een zeer zorgelijk bericht. In Pakistan zijn twee nieuwe groepen militanten opgericht die zich gaan richten op een alsnog van India afscheiden van de vallei van Kashmir. U herinnert zich dat de indiase deelstaat Jammu & Kashmir uit drie delen bestaat: de vallei (overwegend moslim), Ladakh (overwegend boeddhistisch), en Kargil (overwegend hindu).
Of, vertaald, "The Resistance Front" (TRF) en "Tehreek-i-Milat-i-Islami" (TMI) inderdaad onderhands door de pakistaanse overheid worden geholpen valt aan de hand van een enkel bericht niet vast te stellen. Wel is het zo dat al die moslim separatistische groepjes in de vallei — iedereen wil leider en sheikh worden, toch? — in de komende tijd voor veel onrust gaan zorgen, waar de bewoners van Ladakh en Kargil ook mee te maken zullen gaan krijgen.

■ Allemaal beestjes. Een pagina vol dieren-nieuws

■ Bangladesh. Rijstboeren in Bangladesh werden op 22 april opgeroepen snel hun oogst binnen te halen.

■ Vanuit Vietnam werd op 24 april gemeld dat Rohingya die hun twee kampen in Cox' Bazaar in Bangladesh waren ontvlucht, ofwel omdat ze bang waren voor een COVID-19 uitbraak, danwel omdat ze hoe dan ook naar een ander land wilden, aan boord van een tweetal trailers waren geklommen om elders onderdak te vinden. Er was sprake van in totaal ongeveer 500 personen.
Een regeringsvertegenwoordiger van Bangladesh liet weten dat het land hen niet terug zou nemen omdat ze van mening zijn dat andere landen (mede-)verantwoordelijk moeten zijn voor het herbergen van de Rohingya.
Een dag eerder werd vanuit Maleisië gemeld dat Rohingya die daar aan land wilden gaan terug waren gestuurd.
Van hervestiging in het door een of meer NGO's gebouwde nieuwe dorp of stadje op een eiland voor de Bangladeshi-kust is inmiddels geen sprake meer. We moeten er van uitgaan dat dit Rohingya-dorp in de Andamanen een spookstad aan het worden is.

■ Stand-off tussen Taiwan en WHO-baas

■ In de Battambáng-provincie van Cambodja ploegden boeren media april 58 105mm artillerie-hulzen naar boven. Het Cambodian Mine Action Centre (CMAC) heeft ze meteen opgeruimd. Cambodja was betrokken bij wat we kennen als de Vietnam-oorlog tussen de VS en de Vietcong, een oorlog die begon in 1955 en in 1975 eindigde met de val van Saigon.

■ Met elkaar bezig zijn over de wereld van ideeën is voortreffelijk, het superieure niveau voor gewone mensen, volgens het hinduïsme; daar komen we in oktober op terug. Maar daarnaast is er de wereld van de productie, het nut, de noodzaak, en het profijt. Tijdens een interview met Benjamin Louvet, specialist op het gebied van grondstoffen, bleek op 6 april dat amerikaanse bedrijven die zich hebben gestort op schaliegas hun waren bij teruglopende afzetmogelijkheden nauwelijks meer kwijt kunnen. De heer Louvet meldde dat deze ondernemers nu een pijp in de grond rammen, er, als het ware, bovenaan met een lucifer bij staan, en wat er naar boven komt affakkelen. Hij meent van deskundigen te hebben opgevangen dat deze vorm van gas, en zeker het affakkelen, een van de meest CO2 veroorzakende aangelegenheden is. Dus wanneer we op het moment tegen een blauwe lucht aankijken zoals we dat in jaren niet meer hebben gezien, zou dat zomaar ineens weer kunnen veranderen, dankzij de uitvinding van schaliegas.